Stability of yield components in wheat (Triticum aestivum L.)

Abstract

Variability and stability of yield components for the large number of divergent common wheat genotypes originated in different world breeding institutions were studied. Interaction genotype x environment has been evaluated, in different environmental conditions. The experiment was performed using randomized block design in three replications on the experimental field in different environmental conditions. A total number of 60 plants have been analyzed in the full maturity stage. The analyzed cultivars showed very significant differences in the average values of analyzed traits. The significant influence of cultivars, year and their interaction on expression of traits was found. The effects of each of analyzed traits on phenotypic variability were different. The most stable genotypes have been determined for analyzed yield component. On the base of stability and phenotypic variability the genotypes can be used as parents in wheat breeding programs. , U radu je ispitivana varijabilnost i stabilnost veceg broja divergentnih genotipova hlebne psenice poreklom iz programa oplemenjivanja razlicitih institucija. Procenjena je varijabilnost interakcije genotipa i spoljne sredine u razlicitim agroekoloskim uslovima gajenja. Eksperiment je postavljen po slucajnom blok sistemu u tri ponavljanja u razlicitim uslovima lokaliteta i godina. Ispitivana kvantitativna svojstva 12 sorti psenice su znacajno varirala pod uticajem geneticke osnove i uslova sredine i iskazale razlicitu interakciju genotip x spoljna sredina. Utvrdjeni su genotipovi stabilne reakcije za ispitivane komponente prinosa. Na bazi iskazane stabilnosti ove sorte mogu da se uzmu u obzir kao roditelji u programima ukrstanja psenice.

U radu je ispitivana varijabilnost i stabilnost veceg broja divergentnih genotipova hlebne pšenice poreklom iz programa oplemenjivanja razlicitih institucija. Procenjena je varijabilnost interakcije genotipa i spoljne sredine u rezlicitim agroekološkim uslovima gajenja. Eksperiment je postavljen po slucajnom blok sistemu u tri ponavljanja u razlicitim uslovima lokaliteta i godina. Ispitivana kvantitativna svojstva 12 sorti pšenice su znacajno varirala pod uticajem geneticke osnove i uslova sredine i iskazale razlicitu interakciju genotip x spoljna sredina. Utvrdeni su genotipovi stabilne reakcije za ispitivane komponente prinosa. Na bazi iskazane stabilnosti ove sorte mogu da se uzmu u obzir kao roditelji u programima ukrštanja pšenice.