Način nasleđivanja čvrstine ploda kod hibrida paradajza (Lycopersicon esculentum Mill.) F1 generacije

Abstract

Savremeni programi selekcije paradajza imaju za cilj stvaranje genotipova sa čvrstim plodovima. Takvi plodovi se tokom berbe i transporta manje oštećuju, čime se direktno utiče na njihovu veću upotrebnu vrednost. Ukrštanjem sedam divergentnih genotipova paradajza koji su se međusobno razlikovali po čvrstini ploda, metodom punog dialela bespovratnih ukrštanja. dobijen je 21 hibrid F1 generacije. Analizom komponenata genetičke varijanse ustanovljeno je da su dominantni geni imali preovlađujuću ulogu u nasleđivanju ovog svojstva. Posmatrajući sve kombinacije ukrštanja zajedno može se zaključili da je super dominacija predstavljala način nasleđivanja u F1 generaciji. Hibridna kombinacija dobijena ukrštanjem dva najbolja opšta kombinatora (V-100 X no-10) odlikovala se najboljom posebnom kombinacionom sposobnošću.

Present day program for tomato selection are aimed at creating the genotypes with firm fruit. The fruits with this quality surfer from minor injuries while being harvested and transported, which directly affects their better consumption purpose. By crossing seven divergent tomato genotypes that differed among themselves in fruit firmness, and by applying the method of full diallel without reciprocal crossings, we obtained 21 hybrids of F1 generation. Upon analyzing the components of the genetic variance we found out that dominant genes prevailed in inheriting this feature. Considering all the crossing combinations together, it could be concluded that super dominance was the mode of inheritance recorded in Fl generation. The hybrid combination obtained by crossing the two hybrids with the best general combining ability (V-100 x No-10) was characterized by the best specific combining ability.